درباره کتاب سازگاری با تغییرات زندگی

بارها دیده ایم که فشار روانی در صدر اخبار قرار می گیرد. خسارتهای ناشی از«فشار روانی» در جامعه، بیش از چندین میلیون پوند تخمین زده می شود. اما با وجود چنین پوشش خبری گسترده ای درباره «فشار روانی» هنوز خواننـده معمولی به درستی از ماهیت آن آگاه نیست. مطبوعات به طور ضمنی چنین القا می کنند که فشار روانی از عواملی «بیرون از شخص» نشئت می گیرد؛ عواملی
مانند مشکلات و اختلال های خانوادگی و بی عدالتی یـا سـوداهای رؤسا و بالادستیها، که مردم دستیابی به آنها را غیرممکن می دانند.
ایراد این گونه تعاریف فشار روانی این است که به صورت بخشی اجتنـاب ناپذیر از زندگی معرفی و تلقی می شود. یعنی مجبوریم با مردمی روبه رو شویم که دیدنشان را خوش نداریم و با مشکلاتی دست به گریبان باشیم که اجتناب از آنها یا تغییرشان مقدور نیست. با این تعریف، تعجبی ندارد که فشار روانی، امری محتوم و قطعی به شمار بیاید و حتی به نظر بیاید که چیـز خـوبـی هـم هست؛ و چنین تعبیر شود: در شرایط فشار است که می توانیم رشـد کنیم و شکوفا شویم.
اما در این کتاب، درباره فشار روانی دیدگاه دیگری مطـرح و نشـان داده می شود که تنها پیامد فشار روانی برای آدمی، زندگی ناخوشایند و احتمالاً کوتاه تر است. منظور این نیست که زندگی باید خالی از فشار روانی باشد بلکه معتقدیم این فشارها نباید به آزار انسان بینجامد. هیچ اتفاقی در زندگی ذاتا فشارزا نیست. آنچه هر پیش آمـد را فشارزا می کند، نگرش ما به آن است. هر چند ممکن است قادر به تغییر آن یا خـود نباشیم، ولی قطعاً می توانیم نگرش خود را به آنها تغییر دهیم.