کتاب فریاد غربت

شرح نافرمانی های امت در زمان امیرالمومنین(ع)

از آنجا که انسان مظهر اسماء الهی است، قبل از اینکه او عاشق خدا باشد، خدا عاشق اوست. اول، خدا دوست می‌دارد و بعد بندگان، محبّش می‌شوند. دوست‌داشتن او احساسی نیست؛ دادن وجود و تمام اسمائش است. عشق خدا مانع می‌شود که ما را به حال خود رها سازد؛ ازاین‌رو محبوبان خلقت و انسان‌های کامل را که هرگز توجهی به ماده نکرده‌اند، به دار پرفشار دنیا می‌فرستد تا...

پس باید مراقب باشیم که علی‌رغم حکومت نورانی ولایت الهی، اگر ما مطیع او نباشیم و اسیر شهوت و غضب شویم، فرهنگ بیگانه در ما نفوذ می‌کند و ابرقدرت‌ها فرهنگ سکولار را به کام جانمان می‌ریزند. چنان‌که کار مردم کوفه در حکومت علوی به آنجا رسید که حضرت علی(علیه‌السلام) درباره‌شان فرمود: «به خدا سوگند، خیلی دوست داشتم معاویه شما را با نفرات خود معامله کند، مانند مبادلۀ درهم با دینار؛ پس ده نفر از شما را بگیرد و یک نفر از آن‌ها را به من بدهد!»