کتاب سال های سگی

برنده جایزه نوبل ادبی 2010

یکی از بن‌مایه‌های این رمان "خشونت" است. به گمان نویسنده در جوامعی که پایه‌ی آن بر بی‌عدالتی استوار است نه تنها مجال برای گفت‌وگو و بحث مناظره در میان نیست، بلکه هیچ مجرایی برای ایجاد ارتباط انسانی وجود ندارد. "بارگاس یوسا" در سال‌های سگی ـ که در آن، در پرداخت هر رویداد، هویت واقعی یکی از آدم‌های اصلی را تا لحظه‌ی آخر پنهان نگاه می‌دارد ـ شعاع‌های چند لایه بر واقعیت می‌تاباند؛ زیرا معتقد است که رمان به نسبت تعداد سطوح واقعیتی که مطرح می‌کند بزرگ‌تر و جامع‌تر ارائه می‌شود. گفتنی است که "بارگاس یوسا" به نسلی از نویسندگان جدید تعلق دارد که بیش‌تر بر واقعیت‌های بیرونی توجه نشان می‌دهند. اینان نگرش نویسندگان درون‌گرا را کهنه و متعلق به گذشته می‌دانند، نویسندگانی که به واقعیت درونی علاقه نشان می‌دهند؛ مسائلی که مطرح می‌کنند به طور کلی بر وجدان یا روح متکی است،...".