کتاب ناباب و نایاب

(گفتارهای ناباب در تعلیم و تربیت نایاب)

فهرست کتاب

گزینه‌ای آغازین 

به جای پیشگفتار 

بخش اول :چگونه از تعلیم و تربیت دست برداریم؟ 

گفتار نخست تدسیه (توطئه) در برابر تزکیه (توسعه)! 

چگونه توطئه نکنیم؟!

گفتار دوم: تربیت به مثابه تبعیت 

چگونه تغییر ندهیم؟! 

گفتار سوم: دانش قلبی خاستگاه تربیت دینی 

چگونه نیاموزیم؟!

گفتار چهارم: بازجست عزّت نفس در گفتمان «بودن» 

چگونه اعتماد به نفس نداشته باشیم.

گفتار پنجم: ایجاد تحوّل ، مانع تحوّل است.

چگونه تحول ایجاد نکنیم .

گفتار ششم: یادگیری «پدیدارشونده» در برابر یادگیری بازتولید شونده 

چگونه بازتولید نکنیم! 

گفتار هفتم: بازی و فراغت به مثابه عبادت 

چگونه جدی و رسمی نباشیم.

گفتار هشتم: آسیب شناسی تربیت 

چگونه آسیب نرسانیم! 

گفتار نهم: حس دینی به سبک کودکی چگونه کودکان را بی دین نکنیم.

بخش دوم / تربیت پرهیزی به جای تربیت تجویزی

گفتار دهم: غایت تربیت کردن ، تربیت نکردن است!

گفتار یازدهم : غایت فزونی و پیشرفت کاستن و بازگشتن است. 

آموزش و پرورش کاهشی و سلبی به جای افزایشی و ایجابی 

گفتار دوازدهم: غایت هدفمندی در تربیت هدف زدایی از تربیت است. 

آموزش و پرورش تکوینی به جای تدوینی 

گفتار سیزدهم: غایت تشویق تنبیه است.

آموزش و پرورش آزاد از تشویق و تنبیه 

گفتار چهاردهم: غایت بزرگ شدن کودک شدن است.

آموزش و پرورش بازگشت کننده به جای پیش رونده

گفتار پانزدهم: غایت رازآموزی راز پوشی است.

آموزش و پرورش نهان ساز به جای آشکارساز

گفتار شانزدهم: غایت آگاهی غفلت است.

آموزش و پرورش تهی کننده به جای پرکننده

گفتار هفدهم : غایت منفی مثبت است

منفی گرایی مثبت به جای مثبت گرایی منفی 

گزینه‌ای فرجامین 

کتابنامه

گزیده‌ای از کتاب

ما آغازگران مرگ تدریجی استعدادهای بی پایان کودکانی هستیم که با شوری بی پایان چشم به این جهان می‌گشایند؛ اما دیری نمی‌پاید که این شور آسمانی در شعور خاکی ما دفن می‌شو.د چه سرنوشت غم انگیزی دارد آن کرم کوچک ابریشمی که تمام عمر به قصد پرواز در حال بافتن قفس خویش بود و نمی دانست که هر قدر بیشتر می‌تند، در تنیدگی خود فروتر می‌رود! از این رو می‌توان گفت چه سرنوشت غم انگیزی دارد کودکی که در دام تربیت از کام تربیت باز می‌ماند و به بهانه پیشرفت آهنگ پسرفت را آغاز می‌کند ! 

در این گفتارهای ناباب ، بابی دیگر از تعلیم و تربیت نایاب گشوده می‌شود تا همه مؤلفه ها و عناصر تربیت آسیب زا را به چالشی بزرگ در کشاند. این چالش ناگزیر منجر به زیر کشیدن همه سازه‌های زیرساز دستگاه اندیشگی سیاست‌گذاران و تصمیم سازانی می‌شود که به نام تحوّل در تعلیم و تربیت خود بزرگترین مانع تحوّل شده‌اند. در پی این دگربینی بسیاری از مفاهیم کلیدی از نو بازخوانی و بازتعریف می‌شوند تا بر همگان روشن شود که در این تاریک خانه تا چه اندازه مفاهیم تربیتی دچار تحریف و بدفهمی شده‌اند. در این گفتارها مشخص می‌شود اساساً تربیت تغییر دادن افراد نیست، بلکه تأیید کردن آن هاست. در این نگاه واگرا آشکار می‌شود که موفقیت دانش آموزان به معنی دست یابی به هدف‌های از پیش تعیین شده نیست بلکه رسیدن به نگاهی تازه به موفقیت است که به آن‌ها نشان می‌دهد.