گزیده ای از کتاب روانشناسی دین (کلاسیک و معاصر)

این کتاب اثری درباره دین است. استفاده از این ترکیب اضافی نشان می دهد که دین، خواه ناخواه، موضوع تحلیل روانشناختی خواهد بود.
برخی محققان و دانشمندانی که هم به روانشناسی هم به دبن علاقه دارند، به جای آن که یکی را تابع دیگری کنند، میخواهند آن ها را به سوی گفتگویی دوجانبه و موفق آمیز سوق دهند.
عده ای دیگر هم، که از دین معمولا الهیات مسیحی را در نظر دارند، می خواهند این دو را درهم «ادغام» کنند. علاقه به آشتس دادن روانشناسی و دین ممکن است فایده عملی فراوانی هم داشته باشد.
مثلا متخصصان بالینی ندانند که بهترین روش برای رویارویی با اندیشه پردازی مذهبی چیست. حال آن که کشیشان ممکن است در این مورد که چه وقت باید کسی را به متخصص بهداشت روانی ارجاع دهند نیازمند راهنمایی باشند.
این ها همه مسائلی قابل طرح ولی خارج از مباحث این کتاب است. این مسئله هم جای بحث دارد که آیا می توان دین را طابع روانشناسی کرد. درواقع، روانشناسان دین از آغازقرن بیستم به محدودیت ها و خطر هایی که دراین کار نهفته است توجه داشته اند. بعدا در این کتاب با افکار آنان و نیز پاسخ های منتقدانشان  آشنا می شویم.