کتاب دلشوره شیرین

گزیده‌ای از کتاب

٢٦ اسفند دقیقه به دقیقه رادیو اهواز اطلاعیه و مارش نظامی پخش می‌کرد. شنوندگان عزیز توجه فرمایید در ادامه عملیات بدر رزمندگان اسلام انهدام تانک، هواپیما و کشتن مزدوران بعثی، مناطق مهم هور به تصرف...

- خدایا باز حمله و باز اضطراب دلای ما

- خودت کمک کن به حق فاطمه زهرا داخل هتل قيام غوغا بود. صدای گریه‌های زینب با صدای آژیر آمبولانس‌ها قروقاتی شده بود. نوزاد را تکان می‌دادم و از پنجره اتاق به باند هوایی کنار هتل خیره بودم. تا هلی کوپتری می‌نشست آمبولانس‌ها زخمی‌ها را تخلیه می‌کردند و به بیمارستان‌های اهواز می‌بردند. میگه‌ای عراقی تا ظهر اهواز را چند نوبت بمباران کردند. رادیو تقاضای خون می‌کرد. امت شهیدپرور و مقاوم اهواز به انواع گروه خونی احتیاج دارند. همه مردهای هتل در جبهه می‌جنگیدند. البته اگر تا آن موقع شهید و زخمی نشده بودند. ماندانا زن خرمشهری، خبر آورد که بیمارستانا از مجروح پر شده‌اند. مدرسه‌ها رو تخلیه کردن برای زخميا ...

به یک باره چهره و رنگش تغییر کرد «آمنه دیشب خواب دیدم... دل شوره دارم نکنه نوبت منه؟

با خنده و شوخی زدم پشت کمرش برو، خانوم فکرای بد نکن. ماندانا که رفت پروین پریشان و سراسیمه همراه سمیه چند ساله آمد داخل اتاقم و گفت: «مهدی و زهرا رو خوابوندم. دلم آروم نیس ،گفتم: تلفنم و وصل كنن اتاق شما. تا نشست کف اتاق تلفن زنگ خورد. هراس به دلم افتاد و هزار فکر و خیال به سرم هجوم آورد. مرتضاس یا زبونم لال...؟ نه دست من به تلفن می‌رفت، نه دست پروین ؛قدری با خودم کلنجار رفتم و گوشی را برداشتم.

زینب در بغلم گریه می‌کرد.

ااا لو... .... بفرمايين...

عاطفه، زن پاسدار رضازاده بود. نفس عمیقی کشیدم

-سلام پروین خانوم اونجاس؟

-بله گوشی

نگاهی به پروین کردم رنگش پرید. بازی مرگ بود. بین من و خواهرانم و حالا موقتاً قسر در رفته بودم. باید گوشی را تحویل خواهرم می‌دادم. با تردید گوشی را دراز کردم به سمت پروین. برآمدگی سیبک گلویش را دیدم که سخت غلتید و لابد آب تلخ گلویش را قورت داد. پروین با شک گوشی را گرفت با من کار دارن؟ ک... کیه؟

- عاطفه.

جرئت نگاه کردن به صورت پروین را نداشتم. زیر لب شروع کردم به صلوات فرستادن و زیر چشمی او را پاییدم تا واکنشش را ببینم.