کتاب تفسیر ساختاری قرآن کریم

برای آشنایی بیشتر دانشجویان گرامی با محتوای این درسنامه و افزایش کارکردهای آن در فعالیت‌های علمی، به سه نکته ذیل اشاره می‌شود.

۱- هدف اصلی شورای علمی مرکز هماهنگی و توسعه پژوهش و آموزش عالی قرآنی کشور از تصویب این درس و طراحی سرفصل‌های ویژه آن برای دانشجویان رشته علوم قرآن و حدیث، تبیین سوره‌شناسی به عنوان یکی از علوم قرآنی و آشنایی با قواعد و ضوابط شناخت سوره‌های قرآن است؛ تا دانشجویان در حوزه مطالعات نوین قرآنی با سوره شناسی به عنوان یکی از علوم قرآنی آشنایی لازم را پیدا کنند.

۲- در این درسنامه برای نخستین بار به طور جامع روش شناسایی همه مشخصات کلی سوره‌ها ویژگی‌های نزولی سوره و جهت گیری محتوایی سوره‌های قرآن به روش استدلالی بیان شده است.

3- برای آنکه دانشجویان گرامی نسبت به هر یک از سوره های قرآن، شناخت بیشتری پیدا کنند و با هویت هر سوره قرآن بیشتر آشنا شوند و نسبت به گروه‌های سوره ای نیز شناخت پیدا شود پیشنهاد می‌شود که دست کم به سه منبع از منابعی که برای مطالعه بیشتر در انتهای هر بخش بیان شده‌اند مراجعه شود.

در این وضعیت جدید ساختار و تشکیلات نظام سیاسی، قوای سه گانه، حکومت، سازمان‌های مرتبط با گونگی روابط ،قوا ،سیاستهای داخلی و خارجی و حقوق بنیادین ملت تعیین میشود تفوق قانون اساسی بر قوانین عادی صرفاً به لحاظ محتوا نیست، بلکه از نظر شکلی نیز، هم در تدوین اولیه و هم در بازنگری تابع تشریفات خاصی است. قانون اساسی محصول مجلس و نهادی مستقل است و از آنجاکه شأن آن تأسیس ساختار دولت و تعیین حقوق ملت است به آن قوه مؤسس» می‌گویند. بدین ترتیب قوای سه گانه اجزای حکومتی هستند که تأسیس آنها منحصراً در سایه قانون اساسی و در چارچوب آن است؛ ولی قوه مؤسس (مجلس مؤسسان) قبل از شکل‌گیری حکومت تشکیل می‌شود و به تعبیری زاینده حکومت است و مأموریت آن تأسیس و طراحی نظام سیاسی است و از این رو می‌توان آن را قوه ای فرا حکومتی در نظر گرفت؛.

۳- اقتدار خود را از مردم گرفته و به نمایندگی از مردم دست به تدوین قانون اساسی زده است.

۴- برخی از علما بر قوای سه گانه کلاسیک قوه مؤسس را نیز علاوه کرده و استدلال کرده‌اند که این قوه، ضمن اینکه ماهیتاً با سه قوه تقنینی اجرایی و قضایی تفاوت دارد، قوه ای نهادساز و قانون اساسی آفرین است که قبل از تشکیلات ارگان‌های عادی مربوط به قوای سه گانه، به پایه‌ریزی ساختار جامعه می‌پردازد. مجالس مؤسسان یا شوراهایی نظیر آن‌ها که رژیم سیاسی را تدارک می‌بینند و به آرایش قوا می‌پردازند، درواقع در مرحله برتر و قدیم‌تری از قوا قرار گرفته‌اند.