کتاب اسم‌های شکلاتی: قصه‌هایی درباره‌ی اسم‌های خداوند

گزیده‌ای از کتاب

تورودون
جل الخالق! این دیگه چه اسمیه؟
يک لحظه  به خودم آمدم و فهمیدم چـه دسته گلی به آب دادم! با خجالت گفتم: «اسمم که حامـده آقا! بچه ها تـوی مدرسـه تـورودون صدام می زنن!»
مرد دست کرد توی جعبه‌ی پلاک‌های آماده‌ای که قبلا نوشته بود:حمد، سعید، فرزانه، مريم، على، متيـن، فاطمـه، سبحان، شبنم، مانده، ابوالفضل و... .
جالبه، حامد نداریم. باید بشینی برات بنویسم. حالا «تورودون» که می‌گن، یعنی چی؟
اسم باهوش‌ترین دایناسور جهـان بـوده. منـم چـون باهوشم، به ایـن اسـم صـدام مي‌زنن.
مرد قلم حرارتی را گذاشت روی پلاک.
پس تورودون صفتتـه. مـا هـم زمـان بچگیمون، روی دوستامون خیلی لقب و صفت می‌ذاشتیم: پهلوون پنبه، پلنگ، شیربرنج، قناس، هویج، بشکه و...؛ ولی اسم خود آدم یه چیز دیگه‌اس!
پنج هزارتومانی را گذاشتم روی میزش و گفتم: ولی من تورودون رو هم خیلی دوست دارم.
پلاک اسمم را گذاشت جای پنج تومانی و خم شد زیر میز...