کتاب قنوت آخر

کتاب حاضر، داستانی فارسی است که توسط محمد محمودی نورآبادی نگاشته شده است. نويسنده‌ای روستايی‌نويس که لوکشين خود را شهر شيراز انتخاب کرده است. داستان پدر و پسری است هر چند مادر و خواهر و برادرها نيز در آن سهمی دارند. بين پدر و پسر قصه قنوت آخر، رابطه عاطفی خاصی برقرار است. جنگ در اوج است و پدر، دلتنگ پسری است که بيش از آنکه پسرش باشد، دوست و رفيق همراهش در همه جا بوده است. پدر با اتوبوس، شيراز را به طرف اهواز ترک می‌‎کند، جاي پسر را بلد نيست به همين خاطر، ناچار زحمت و مشقت زيادی را متحمل می‌شود.