درباره کتاب علوم بینایی و بینایی سنجی ایران دوران قاجار

اپتومتری
-دوا و درمان در روزگاران کهن 28
ایرانیان اندیشمند که پزشکی را از حضرت زرتشت و پیش از او به یادگار داشتند و دانشمندانی چون بوعلی و رازی آنرا به اوج کمال رسانده بودند و اروپا زمانی که فرصت آشنایی با آن را یافت این طب را به خوبی بکار گرفت اما در آن متوقف نشد و در تلاش بود از این طب، طب جدیدی را ایجاد نماید که بعدها طب نوین نام گرفت و روز به روز گسترده تر هم می شد که نفوذ و اثرات خود را در نظام اجتماعی و فرهنگی ایران نشان داد و کشور را با وقایع و حوادث متنوع و جدیدی رو به رو ساخت و تقابل طب سنتی و پیشرفته را اجتناب پذیر می نمود.
اگر تجربیات گذشته و علوم نوین در کنار هم می توانستند قرار گیرند مسیری که لازم بد به سوی موفقیت در آینده طی شود با این همه چالش مواجه نمی گردید.
ضرورت های تاریخی و اجتماعی موجب شد تا جامعه ایران واقعیت های تلخ فرصت های از دست رفته در طب نوین را لمس و نوعی عقب نگه داشته شدگی را هم حس نماید و برای گذر از این تنگنا ناچار خود را با پیشرفت های پزشکی که اروپا بر اساس یافته های گذشته شرق بدست آورده بود آشنا و همگون سازد.