قسمتی از کتاب رمانهای جاویدان جهان19 : دکتر جکیل و آقای هاید

راه و روش زندگی آقای وکیل این‌جوری بود. دوستانش هم یا از خویشاوندانش بودند یا از آشناهای قدیمی‌اش. دلبستگی‌اش به آدم‌ها هم ربطی به قابلیت و توانایی افراد نداشت، بلکه مثل پیچک بود و مدت‌ها طول می‌کشید تا رشد کند. مسلما رابطه‌ی آقای آترسون و آقای ریچارد انفیلد هم از همین نوع بود، مرد سرشناسی که از خویشاوندان دور او به حساب می‌آمد.  اما برای خیلی‌ها معما این بود که این دو، چه چیزی را در هم دیگر می‌بینند یا چه وجه اشتراکی با هم دارند. کسانی‌که روزهای یک‌شنبه، موقع گردش به آن دو برخورده بودند، تعریف می‌کردند که آن‌ها هیچ صحبتی  با هم نمی‌کنند، انگار نه تنها از حضور هم خسته شده‌اند، بلکه از دیدن دوستی دیگر استقبال هم می‌کنند. با وجود این هردوی‌شان به این گردش‌ها خیلی اهمیت می‌دادند و هر هفته از این فرصت، مثل جواهری قیمتی استفاده می‌کردند. آن‌ها نه تنها از لذت‌ها و تفریح‌های دیگرشان می‌زدند، بلکه در برابر گرفتاری‌های کاری‌شان هم مقاومت می‌کردند تا از این گردش‌ها لذت ببرند.