کتاب راهنمای بالینی طب سنتی ایران

درمان اصلی در طب سنتی ایران بر مبنای تغییر و مدیریت روش زندگی به خصوص تغذیه می باشد.در کتاب راهنمای بالینی طب سنتی ایران بر مبنای تعالیم ابن سینا ابتدا درمان های غیر دارویی و سپس درمان های دارویی ساده و ترکیبی بیان شده است.

طب سنتی ایران، مکتبی کامل و پویا شامل علوم پایه با دیدگاه چند بعدی به انسان، روش‌های تشخیصی و تشخیص افتراقی روش‌های پیشگیری روش‌های درمانی و توجه به تعامل لحظه به لحظه انسان و محیط اطراف اوست این مکتب جهان را به عنوان نظام احسن و آفریده خالق علیم و حکیم می‌نگرد و پزشک را از باب تسلط و احاطه او به علوم مختلف و درک صحیح او از جهان هستی حکیم» می‌نامد. مکتب طب سنتی ایران طبق گفته پاول هیسن سابقه ده هزار ساله دارد و مکاتب طبی دنیا مانند طب سنتی چین آیورودا و طب یونانی چند هزار سال بعد از آن شکل گرفته‌اند. سیریل الگود مورخ پزشکی معتقد است طب سنتی ایران، قبل از طب یونانی وجود داشته و ایرانیان اصول آن چیزی را که بعدها طب یونانی نامیده شد پایه گذاری کرده‌اند. بر اساس مستندات علمی، حکمای طب سنتی ایران مانند ابن سینا رازی، ابوالحسن طبری لی، بن عباس اهوازی، ابن ابی صادق نیشابوری، سید اسماعیل جرجانی و عمادالدین محمود شیرازی حدود هشت قرن هدایت دانشگاه‌های طب در غرب و شرق را برعهده داشته‌اند دکتر نرمن هاوارد جونز در مجله سازمان جهانی بهداشت به این مسأله اشاره کرده و نوشته است مهمترین مؤلف کتاب‌های طبی در اسلام ابن سینا می‌باشد و کتاب طبی او که به نام قانون موسوم است و  تاکنون هرگز کتابی به این اندازه شهرت نداشته است مدت 500 سال در دانشکده‌های پزشکی اروپا و آسیا تدریس می‌شده است.