درباره کتاب در جستجوی افتخار 2 : سال های کملات

تدروس تصمیم گرفته مسئولیت پذیر باشد و حالا که مدت هاست بر تخت پادشاهی  تکیه زده درست مانند یک پادشاه واقعی عمل کند. او با مشاوران در زندان قصر قرار ملاقات گذاشته و می خواهد دست تنها برای دیدار آن ها برود، اما در حقیقت جای دقیق زندان را نمی داند و مجبور می شود چند بار قصر را دور بزند. در حین همین گشتن است که تدروس پی به چیزی عجیب درباره قصر می برد، حمامی که ساکنان دو مکان به طور مشترک از آن استفاده می کنند و او از وجودش بی خبر بوده؛ هرچند چیزهای زیاد دیگری هست که تدروس از آن خبر ندارد… اما به هر حال مرد جوان تصمیم گرفته تغییراتی ایجاد کند.

کاسه ی صبر تدروس داشت لبریز می شد. همگی حق داشتند. او اعتنایی به درخواست شان نکرده بود… کم کاری کرده بود… گذاشته بود مار در تصورات مردمش حق به جانب باشد… البته نه به این دلیل که لم داده و مشغول خوش گذرانی بود. از وقتی به این قصر قدم گذاشته بود، تلاشش را کرده بود تا تصمیم هایی درست بگیرد. از جمله تشویق مردمش به بخشیدن مادرش و لنسلات در مراسم تاج گذاری… اولویت قرار دادن مشکلات کملات به مسائل مربوط به قلمروهای دیگر… ماندن در پشت صحنه و خدمت به قلمروش و فرستادن آگاتا به جنگل… حتی شب گذشته هم حتم داشت که بهترین تصمیم را گرفته. به نصیحت مرلین و دووی عمل کرد. با مشاورها دیدار کرد تا شاید به جواب سوال هایش دست پیدا کند. دقیقا کاری را انجام داد که یک پادشاه می کند! ولی همه ی این اقدام ها به سمت تله هدایتش کرده بودند: دامی که چیزی نمانده بود شاهدخت و دوستانش را به کشتن بدهد و او را بزدل جلوه دهد.

در تمام عمرش تصوری که از پادشاه شدن داشت، انجام کارهای خوب بود.

ولی الان که پادشاه بود، خوبی او را به سمت بیراهه می کشاند…