درباره کتاب ابله

کتاب ابله، رمانی نوشته ی فئودور داستایفسکی است که نخستین بار در سال 1869 منتشر شد و یکی از بهترین شخصیت های داستان های این نویسنده—شاهزاده میشکین—را به مخاطبین خود معرفی کرد. شاهزاده میشکین پس از اقامتی بلندمدت در آسایشگاهی در سوییس به روسیه بازمی گردد. او که به خاطر بخشندگی و معصومیت خود در چشم جامعه به عنوان یک ابله تحقیر می شود، خود را در دوراهی انتخاب میان زنی ثروتمند و دختری زیبا و پاکدامن می یابد، در حالی که هر دوی آن ها امید دارند که میشکین را از آن خود کنند. اما شوربختانه به نظر می رسد که خوبی و صداقت میشکین برای هر کسی که با او ملاقات می کند، بدبختی و فاجعه به همراه می آورد. رمان ابله، یکی از شناخته شده ترین و تأثیرگذارترین آثار داستایفسکی است و به عنوان شاهکاری فراموش نشدنی در میان برترین آثار ادبی جهان، جاودان شده است.
شاهکار «داستایوسکی» درباره «مویخکین»- آخرین فرزند یک خاندان بزرگ ورشکسته است- که پس از اقامتی طولانی در سوییس برای معالجه بیماری، به میهن خود باز می گردد. او که نجیب زاده ای خوش قیافه و تحصیلکرده است، به افسردگی و بی ارادگی مبتلاست و نه آرمانی دارد و نه هدف و احساس خاصی. او شاید بیش از حد نیکوسیرت و خوش قلب است، آن گونه که همگان «ابله» میپندارندش و جدی نمی گیرند. چرا که دنیا دیگر جایی برای خوبی و بخشندگی ندارد.‏